Z 2500 więźniami, instytucja Kenitora Fresnes, około 20 mil na południe od Paryża, jest jednym z największych więzień w Europie.Podobnie jak większość francuskich więzień, Fresnes jest przepełniony.Zbudowany pod koniec XIX wieku, jego maleńkie komórki, z których każda przeznaczona jest dla jednego więźnia, najczęściej domu.
Więźniowie krzyczą przekleństwa i Catcalls z ich zakazanych okien, gdy odwiedzam mały, pusty sportowy podwórko zakłócenia między blokami komórkowymi.Plastikowe torby i nakłute piłki nożne są złapane w otaczającym drucie Concertina.
Więźniowie tutaj wykrzyczali w ten sposób w listopadzie 2015 r., Odmawiając uhonorowania minuty ciszy dla ofiar ataków terrorystycznych na paryskie kawiarnie i sala koncertową Bataclan.
Dyrektor więzienia Fresnes, Philippe Obciążenie, mówi, że zaczął widzieć tutaj problem z radykalizacją na długo przed tymi atakami.
„Byli niektórzy radykalni muzułmanie, którzy wywierali ogromną presję na zwykłych muzułmanów, aby przyjęli pewien rodzaj zachowania” - mówi.„Lubię wziąć prysznic z ubraniami i nie słuchać muzyki lub oglądanie telewizji”.
Wielu domowych terrorystów, którzy w ostatnich latach rozpoczęli ataki w miejscach takich jak Paryż i Bruksela, było zradykalizowane w więzieniu - często odbywając warunki więzienia, które nie miały nic wspólnego z terroryzmem.We Francji, gdzie nieproporcjonalna liczba więźniów ma muzułmańskie pochodzenie, władze starają się poradzić sobie z tym zjawiskiem.
W 2014 r. Fresnes stała się pierwszym francuskim więzieniem, które oddzielić radykalizowanych więźniów od ogólnej populacji więziennej - zostali umieszczone w całkowicie odrębnym skrzydle, jednej osobie do każdej komórki i miała różnych strażników od innych więźniów.
Po 2015 roku, który rozpoczął się od styczniowych ataków w satyrycznym magazynieCharlie HebdoI koszerny supermarket, a zakończył się atakiem Bataclan w listopadzie, niektóre inne francuskie więzienia również zaczęły oddzielić więźniów.Kilku terrorystów, którzy zabili prawie 150 osób w tym roku, było powszechnymi przestępcami, którzy stali się radykalizowani w więzieniu.
W 2016 r. Rząd francuski włożył pieniądze w program rehabilitacyjny dla radykałów uznanych za niedaleko.Więźniowie tych nowych jednostek przeciwdziałania radykalizacji odbyli wizyty psychologów i historyków;Mieli okazję wziąć udział w warsztatach lub odebrać szkolenie.
Radykalne jednostki były kontrowersyjne, zwłaszcza po atakowaniu dwóch strażników w jednym więzieniu we wrześniu ubiegłego roku.W listopadzie francuski minister spraw wewnętrznych ogłosił zakończenie programu.
Zamiast tego rząd francuski zwiększył bezpieczeństwo wokół najbardziej niebezpiecznych więźniów - zarówno radykałów, jak i nie.I zbieranie inteligencji w więzieniach zostało wzmocnione.Na początku tego roku utworzono Biuro Centralnego Wywiadu dla więzień.
Około 350 francuskich więźniów odbywa warunki więzienia za przestępstwa związane z terrorystami.A kolejne 1340 więźniów skazanych za regularne przestępstwa są zidentyfikowane jako radykalizowane.
„Zatrzymują pozostałych”
Biznesmen Pierre Botton poszedł do więzienia za przestępstwo białych kołnierzyków w latach 90. i założył się przeciwko recydywizmowi, organizacji poświęconej poprawie życia więźniów.Mówi, że prawie niemożliwe jest myślenie o reformie w więzieniu, ponieważ więźniowie głównie starają się przetrwać.
Uważa, że radykałowie powinni być całkowicie rozdzielone w różnych więzieniach, ponieważ w przeciwnym razie nieuchronnie będą oddziaływać z resztą populacji więziennej.Zauważa, co się stało, gdy jedyny ocalały terrorysta z paryskich ataków Bataclan wylądował w zeszłym roku w francuskim więzieniu.
„Kiedy przybył Salah Abdeslam, klaskali” - mówi Botton.„Czy rozumiesz, co mówię? Kiedy przybył do więzienia, klaszczyli. Oklaskowali.”
Botton twierdzi, że przestępcy tacy jak Abdeslam są ikonami w więzieniach w regionie Paryżu, gdzie do 70 procent więźniów identyfikuje się jako muzułmanin.Prowadzenie rejestrów na temat religii i pochodzenia etnicznego obywateli francuskich jest nielegalne, więc nie ma oficjalnych statystyk.Ale Botton twierdzi, że około 70 procent więźniów w regionie Paryżu obserwuje muzułmański festiwal Ramadan.
„Więc kiedy postawicie takich facetów, którzy reprezentują pewną ideologię w sercu więzienia, otoczone 4000 więźniów, istnieje ogromne ryzyko, że zanieczyszczą pozostałych” - mówi.
Yannis Warrach, muzułmański duchowny, który pracuje w wolnym czasie w więzieniu najwyższego bezpieczeństwa w Normandii, mówi, że więzienie jest tak brutalne, że więźniowie mogą przetrwać tylko wtedy, gdy są częścią gangu.Widział, jak Radicals rekrutuje przybyszów.
Eleanor Beardsley / NPR
/
NPR
„Ci, którzy głoszą i prozelityzują, na początku będą miłe dla zatrzymanego. Widzą jego desperację” - mówi.„Zostaną z nim zaprzyjaźnią, dadzą mu to, czego potrzebuje. Potem powiedzą, że to przeznaczenie. Powiedzą, że Bóg ma dla niego misję. I stopniowo prania go, mówiąc mu, że francuskie społeczeństwo go odrzuciło,Nie może znaleźć pracy z powodu swojego arabskiego nazwiska i zawsze był w szkole w szkole.
„Problem polega na tym, że” mówi Warrach, „często to prawda”.
Warrach mówi, że ci młodzi mężczyźni muszą mieć nadzieję na inną przyszłość, aby wyrwać się ze spirali porażki.Mówi, że francuscy przywódcy nie zmienili czynników społeczno -ekonomicznych, które utrzymują wielu Francuzów muzułmańskiego pochodzenia na dolnych szczeblach drabiny.
Kolejnym dużym problemem, mówi, jest rozpowszechnienie twardej linii,SalafistaMateriał czytania w więzieniach - często francuskie tłumaczenia saudyjskich, Wahhabistycznych traktatów, które opowiadają się za dosłowną, ścisłą interpretacją doktryny religijnej.
„Pracuję, aby obalić te rzeczy” - mówi Warrach.„Daję więźniom pod presją historyczny kontekst wiary i inną narrację islamu”.
Mówi, że z powodu presji ze strony radykałów, którzy uważają go za agenta rządu francuskiego, musi spotykać się potajemnie z więźniami, którzy desperacko chcą jego pomocy.Zamiast spotykać się w pokojach wyznaczonych do kultu religijnego, które są otwarte, spotykają się w specjalnych pokojach odwiedzających więzienie dla prawników więźniów, gdzie nikt nie może ich obserwować.
Ze względu na ścisłe oddzielenie religii i państwa Warrach twierdzi, że Francja jest jedynym krajem w Europie, w którym bycie duchownym nie jest uważane za zawód.Mówi, że otrzymuje tylko niewielki stypendium, ale że nie może zbudować wokół niego życia - nie ma planów emerytalnych ani innych świadczeń.Z tego powodu nie może być imam w więzieniu każdego dnia, co tworzy ogromną pustkę, mówi.I pozostawia dużo miejsca na niedoinformowane, ekstremistyczne interpretacje islamu we francuskich więzieniach.
Prawa autorskie 2021 NPR.Aby zobaczyć więcej, odwiedź https://www.npr.org.
